Behandeling van Diabetes Mellitus

De behandeling van diabetes mellitus bestaat erin om de bloedsuikerspiegel te controleren en trachten het suikergehalte in het bloed mbv medicatie en wijzigingen in de levensstijl te verlagen.

Gezien de complexe aard van de ziekte en de mogelijke catastrofale gevolgen van een verkeerde behandeling, mag een behandeling van suikerziekte nooit aangepast worden zonder eerst te overleggen met een arts!

De behandeling van diabetes is meestal levenslang en het is van uitzonderlijk belang dat de behandeling rigoureus wordt opgevolgd om de complicaties van de ziekte zo lang mogelijk uit te stellen of zelfs te vermijden.

Levensstijl

Een belangrijke oorzaak van type 2 diabetes is een sedentaire (zittende) levensstijl, zwaarlijvigheid en een vetrijk dieet. Aanpassingen aan de levensstijl kunnen een belangrijke impact hebben op deze factoren.

Voeding

Voor diabeten is een gezond dieet extra belangrijk.

Vooral voor patiënten die insuline krijgen is het daarenboven belangrijk dat ze op regelmatige tijdstippen eten om niet in hypoglycemie te gaan.

Diabetici worden meestal doorverwezen naar een diëtist om een individueel uitgebalanceerd dieet te laten samenstellen.

Vermageren

Diabetes type 2 is verbonden aan obesitas of zwaarlijvigheid. Deze patiënten zijn er daarom ook mee gediend te vermageren.

Fysieke Training

Diabetes type 2 is duidelijk verbonden aan een sedentaire levensstijl. Meer lichaamsbeweging heeft een duidelijke positieve invloed op de evolutie van de ziekte.

Rookstop

Roken is een zeer belangrijke factor in de ontwikkeling van hart- en vaatziekten. Diabetici die roken lopen extra veel risico en zullen van hun verslaving moeten afkicken.

Diabetes type 2 kan vaak succesvol behandeld worden zonder medicatie door enkel de bovengenoemde aanpassingen aan de levensstijl door te voeren.

Meestal zal men met een wijziging van levensstijl alleen de bloedsuikerwaarde niet onder controle krijgen. In dit geval zal men de toevlucht moeten nemen tot medicatie.

Orale Medicatie

Er bestaan verschillende medicijnen die oraal ingenomen kunnen worden en die een invloed hebben op het suikermetabolisme in het lichaam.

Deze medicatie kan enkel gegeven worden bij type 2 diabetes.

Ze werken onder andere in op:

  • Verhoogde insulineproductie van de pancreas
  • Vermidnerde suikerproductie uit glycogeen door de lever
  • verhoogde respons van de lichaamscellen op insuline
  • verminderde opname in de darm van suiker uit de voeding
  • vertraagde lediging van de maag zodat de opname van suikers in de darm meer gespreid wordt

Welk medicament aan welke patiënt gegeven wordt hangt af van vele factoren, zoals onder andere eventuele andere aanwezige aandoeningen (zoals hypertensie en hypercholesterolemie), de hoogte van de suikerspiegel en mogelijke bijwerkingen van de medicijnen.

Insuline

Patiënten met type 1 diabetes worden altijd behandeld met insuline, gezien ze het zelf niet meer kunnen aanmaken.

In 1922 werd insuline van varkens voor de eerste maal gebruikt voor het behandelen van een diabeticus. Tot op vandaag is dit nog steeds de behandeling van de meeste type 1 en sommige type 2 diabetici. De insuline wordt dagelijks met een injectienaald ingespoten door de patiënt zelf.

Het dierlijke insuline is vrijwel identiek aan het menselijke insuline, maar door enkele bijprodukten konden toch onverwachte effecten optreden, zoals allergische reacties.

Sinds 1982 is er een synthetisch insuline op de markt. Dit werd ontwikkeld door in bacteriën een stukje menselijk DNA in te planten, zodat de bacteriën een exacte kopie van menselijk insuline produceren.

Verdere ontwikkelingen leidden tot verschillende vormen van insuline die een kortere, dan wel langere werkingsduur hadden.

Elke patiënt leidt zijn eigen leven en houdt er andere gewoontes op na. Een behandelingsschema (welke insuline, hoeveel maal per dag spuiten, wanneer insuline spuiten, ...) voor diabetes type 1 wordt daarom steeds aangepast aan de individuele behoeften van de patiënt.

Een behandeling met insuline instellen is niet eenvoudig. Elke patiënt reageert anders op het insuline en het kan een hele tijd duren eer men de behandeling op punt heeft gesteld. Zeker in de beginfase van de behandeling zal men op zeer regelmatige tijdstippen de glycemie bepalen en de behandeling indien nodig aanpassen.

Bij type 2 diabetici wordt zal men pas naar insuline grijpen als de glycemie niet onder controle kan gebracht worden met aanpassingen in levensstijl en orale medicatie alleen.

Insuline is een waar wondermiddel voor diabeten. Helaas is er een erg groot gevaar aan verbonden: bij het teveel inspuiten van insuline kan de patiënt in hypoglycemische shock gaan die kan leiden tot coma of in erge gevallen zelfs dood. Daarom zal men altijd beginnen met een lage dosis insuline om ze geleidelijk aan op te bouwen tot de correcte dosis gekend is.

Insulinepompen

Er bestaan toestellen op de markt die op regelmatige tijdstippen een kleine hoeveelheid snelwerkend insuline afgeven.

Dit geeft een meer gelijkmatige insulineconcentratie in het bloed.

Nadeel van deze pompen is dat de patiënt steeds een apparaatje op zich heeft.

Inhalatiemedicatie

Er werd veel verwacht van het innemen van insuline via een inhalatiepomp. Met veel bombarie bracht de firma Pfizer in 2006 het medicijn Exubera op de Amerikaanse markt. Het medicijn werd echter niet goed onthaald, onder meer omwille van de bijwerkingen in vergelijking met inspuitbare insuline en de lage acceptatie onder patiënten omwille van de grote inhalator. Exubera werd intussen al terug van de markt gehaald.

Verschillende firma's denken echter dat er nog succes te verwachten valt van deze technologie en zetten de ontwikkelingen verder.

Toekomstige Ontwikkelingen

Pancreastransplantatie

Er worden tegenwoordig testen gedaan met transplantaties van de pancreas bij type 1 diabeten. Dit zou een definitieve genezing voor sommige type 1 diabeten kunnen betekenen.

Implanteerbare Insulinepompen

Een andere ontwikkeling waar veel van verwacht wordt zijn de zogenaamde implanteerbare insulinepompen. Deze pompen functioneren als een artificiële alvleesklier: ze meten het bloedsuikergehalte en stellen insuline vrij indien nodig.